iPRES (6): de kosten, een horizon van 5 tot 10 jaar, en een tegengeluid ten aanzien van selectie

In Engeland loopt al enkele jaren het LIFE project, dat erop gericht is de kosten voor duurzame toegankelijkheid te leren begroten. Paul Wheatley van de British Library vertelt over dit project, terwijl mijn buurman in de zaal, Steve Knight van de National Archives van New Zealand mompelt: hier geloof ik dus niks van. We kunnen niet verder dan een paar jaar vooruitkijken. Daarna zal de techniek zo geëvalueerd zijn dat we met totaal andere maatstaven gaan meten.'

Altijd een onafhankelijke denker, die Steve. Hij is een van de weinige archivarissen die blijft roepen dat we ALLES moeten bewaren. Hij vindt het van weinig vertrouwen in de toekomst getuigt als we nu al gaan selecteren wat we wel en niet moeten bewaren. Hij ziet onze huidige opgave als vooral zoveel mogelijk materiaal verzamelen dat anders voor altijd verloren is. Omdat we weten dat de techniek zich snel ontwikkelt, zullen de volgende generaties ervoor zorgen dat die hoeveelheden altijd toegankelijk blijven.

Dat hoor ik trouwens vaker vandaag: 'forever is five to ten years' - met andere woorden: als wij er nu maar voor zorgen dat het materiaal de komende vijf tot tien jaar overleeft, dan zal de techniek die dan ontwikkeld is de volgende stappen wel zetten.